1979'un 29 Kasım sabahı dünyaya gözlerimi açtığım anda müzik için yazılmıştı kaderim belki de....Kim bilebilirdi Ankara'nın hasret kokan sokaklarından çıkıp gelecektim İstanbul'a, müzik uğruna.... Ardımda bıraktıklarım mıydı içimde sızlayan o ilk otobüs yolculuğunda, yoksa yollarına düştüğüm bu koskoca kentin içinde 'belki de yalnız kalacağım' düşüncesi mi...Anılarımın bir intikamı mıydı sessizce gözlerimden düşen damlalar, yoksa geleceğime dair ektiğim başarı tohumlarını mı suluyordum her damlayla...
Her neyse, fazla duygusal oldu galiba. Sonuçta bu bir özgeçmiş, en azından öyle olması gerekiyordu, ama kalemi elime aldığımda yine tutamadım kendimi. Sıradan, özelliği olmayan bir şey olsun istemedim. Nasıl ki şarkılarımda yazdığım sözlerde döktüysem yüreğimi sonuna kadar, özgeçmişim de öyle, özel olmalıydı...
KENDİ SOYLEYİSİ